پنجاه سال پیش در استکهلم سوئد کنفرانسی با موضوع انسان و محیطزیست برگزار شد و سازمان ملل متحد به منظور آگاهسازی مردم برای حفظ محیطزیست، ۵ ژوئن را روز جهانی محیطزیست نام گذاشت.
هر ساله فعالان محیطزیست در این روز برای بخشیدن چهرهای انسانی به مسائل زیستمحیطی و توانمندسازی مردم در زمینهی توسعهی پایدار رویدادهای متفاوتی را برگزار میکنند.
راهحلها و راهکارهایی را برای نجات زمین وجود دارد.
حذف وسایل یکبارمصرف پلاستیکی
تجزیهی مواد پلاستیکی در طبیعت سالها و قرنها طول میکشد بنابراین بهتر است تا جایی که امکان دارد در زندگی روزمره، کمتر از وسایل و مواد پلاستیکی استفاده کنیم.
مثلاً وقتی به باشگاه، گردش یا کلاس درس میرویم از قمقمهی آب استفاده کنیم و خریدهایمان را در کیفهای پارچهای بگذاریم.
فعالیت داوطلبانه برای پاکسازی طبیعت
برای جمعآوری زبالهها نیازی به سازماندهی گروهی نیست. با یک جفت دستکش و یک سطل زباله میتوانیم پیشقدم شویم و کوچه، خیابان و بوستان محل سکونتمان را پاکسازی کنیم. شاید پس از مدتی دوستانمان هم با ما همراه شوند.
البته گروهها و سازمانهایی هم هستند که چنین رویدادهایی را برنامهریزی میکنند. میتوانیم با شناسایی آنها از برنامههاشان برای پاکسازی طبیعت مطلع شویم.
کاشت درخت
یکی از بهترین راهها برای حفظ محیطزیست، کاشتن درخت است. درختکاری یک راه آسان برای کاهش دیاکسید کربن و مقابله با جنگلزدایی است.
بازیافت مواد مصرفی تا حد ممکن
راههای زیادی برای بازیافت مواد مصرفی وجود دارد. بسیاری از وسایلی که استفاده میکنیم قابلیت بازیافت و استفادهی مجدد را دارند؛ پلاستیک، کاغذ، شیشه، فلز و…
میتوانیم شیوههایی را بهکار بگیریم تا حجم زیادی از این مواد، طبیعت را آلوده نکنند.
کاهش تعداد خودروهای تکسرنشین
حدود ٪۲۵ نشر آلایندهی دیاکسید کربن جهان از وسایل نقلیه است و خودروهای تکسرنشین مقداری زیادی دیاکسید کربن وارد جو میکنند. با استفادهی کمتر از خودرو شخصی و تجربهی سفرهای اشتراکی و حملونقل عمومی، انتشار دیاکسید کربن به نصف کاهش مییابد.
پیادهروی و دوچرخهسواری برای مسیرهای کوتاه نیز هم به سلامتی ما کمک میکند و هم به حفظ محیطزیست.
مطالعهی کتابهایی دربارهی طبیعت و محیطزیست
کتابها میتوانند از کودکی ما را با طبیعت و اهمیت آن آشنا کنند. امروزه کتابهای داستانی و مستند بسیاری با موضوع حفظ محیطزیست منتشر میشود که بهصورت مستقیم و غیرمستقیم به ارزش منابع طبیعی و اهمیت حفظ و نگهداری از آنها میپردازد.
با مطالعهی این کتابها، ما و کودکانمان برای همیشه دوستدار طبیعت باقی میمانیم.
پیشنهاد شما چیست؟
تنها یک زمین شعار کنفرانس استکهلم در سال ۱۹۷۲ بود. حالا پس از گذشت ۵۰ سال، این حقیقت هنوز پابرجاست. این سیاره، زمین، تنها خانهی ماست.
طبیعت این سیاره در وضعیتی بحرانی قرار دارد و فعالان محیطزیست با شعار تنها یک زمین تلاش میکنند تا اهمیت زمین را برای ساکنان آن روشن کنند.
راهکارهای متفاوتی برای حفظ محیطزیست ارائه میشود که هم به تلاش فردی ما و هم به تلاش جمعی ما بستگی دارند.
شما چه راهحلی به نظرتان میرسد؟