امروزه همه ماری کوری را می‌شناسند؛ اما در طول تاریخ، زنان مهم و بزرگ زیادی در حوزه‌های علم، فناوری، مهندسی، و ریاضیات وجود داشتند. بسیاری از آنها در زمان خودشان به آن اندازه که باید، شناخته و مطرح نشدند و فراموش شدند.
وقتی به فیزیک فکر می‌کنیم، نباید فقط اسم آلبرت انیشتین را ببریم، بلکه باید از اِمی نوتر، نابغه ریاضی، هم یاد کنیم. همه باید بدانیم که این روزالیند فرانکلین بود که ساختار مارپیچ دوگانه DNA را کشف کرد، نه جیمز واتسون و فرانسیس کریک.
وقتی پیشرفت‌های فناوری رایانه‌ای را تحسین می‌کنیم، علاوه بر استیو جابز یا بیل گیتس باید از گریس هوپر، که برنامه‌نویسی نوین را به وجود آورد، هم یاد کنیم. در سراسر تاریخ، بسیاری از زنان به خاطر علم همه چیزشان را به خطر انداختند.
کتاب «زنان در علم» داستان‌های زندگی بعضی از این دانشمندان را تعریف می‌کند، از یونان باستان تا روزگار کنونی، زنان دانشمندی که در مواجهه با «نه»، گفتند «اگر میتوانی جلوی مرا بگیر!»
مریم میرزاخانی، پژوهشگر ریاضی و تنها زن و تنها ایرانی برنده مدال فیلدز نیز در میان چهره‌های این کتاب دیده می‌شود. میرزاخانی در سال ۲۰۱۴ به خاطر کار بر «دینامیک و هندسه سطوح ریمانی و فضاهای پیمانه‌ای آنها» برنده مدال فیلدز شد، که بالاترین جایزه در ریاضیات است. وی تنها زن و تنها ایرانی برندهٔ مدال فیلدز است.
مریم میرزاخانی در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برندهٔ مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سال‌های ۱۹۹۴ (هنگ‌کنگ) و ۱۹۹۵ (کانادا) شد و نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت و به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت. سپس در سال ۱۹۹۹ مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ ریاضی از دانشگاه شریف و دکتری خود را در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد به سرپرستی کورتیس مک‌مولن، از برندگان مدال فیلدز، گرفت.
برای خرید کتاب با ۱۰% تخفیف اینجا کلیک کنید.
