بالای درخت، جای خوبی نزدیک آسمان، یک پرنده‌ی خاکستری، یا شاید هم آبی یا قرمز،
بال‌هایش را جمع کرده و با نوک نیمه‌باز نشسته است.
مطمئنم دارد برایم از آینده می‌گوید، شاید هم هشدار می‌دهد.
شاید می‌گوید هوای درخت‌ها را داشته باشید، کتاب‌های خوب بنویسید و کتاب‌های خوب بخوانید تا درخت‌ها بیهوده از بین نروند.
شاید هم…
نمی‌دانم چون طوطی زبان این پرنده‌ی ناشناس را بلد نیست.
اما می‌دانم درخت‌ها از هیزم‌شکن بیشتر از رعدوبرق می‌ترسند.
این را ماریو بِنِدِتی در کتاب درخت‌ها می‌گوید، با تصویرگری خاویِر زابالا و ترجمه‌ی لیلا مینایی.
«درخت‌ها» کتابی برای گرامی‌داشت روز درخت‌کاری.
